Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010

Από τη Ρώμη στη Νέα Ρώμη

4 σχόλια :

  1. Μου άρεσε η δουλιά σου. Πολύ καλή θα έλεγα, αλλά πες μου σε παρακαλώ ,μπορείς και το παρουσιάζεις στην τάξη; Γιατί έμένα με έχει πιάσει μαύρη απελπισία! Δεν έχω τη δυνατότητα να δείξω τίποτα.Καμία εφαρμογή, κανένα μάθημα με υπολογιστή , καμία παρουσίαση. Ξεκίνησα με όρεξη , αλλά μάλλον θα μείνω με αυτήν!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καταλαβαίνω τι λες, Σοφία μου. Εμείς όμως έχουμε την τύχη να διαθέτουμε τρεις αίθουσες για τα φιλολογικά μαθήματα, εξοπλισμένες με υπολογιστή και προβολικό μηχάνημα. Χρησιμοποιώ λοιπόν τον υπολογιστή σ'όλα τα μαθήματα,έστω και για μια πολύ σύντομη παρουσίαση που έχω ανακαλύψει στο διαδίκτυο (Κατάντησε εξάρτηση!!!)Το πρόβλημά μου δεν είναι αν μπορώ να κάνω τις παρουσιάσεις στην τάξη, αλλά πού θα βρω χρόνο για να τις ετοιμάσω. Όπως καταλαβαίνεις, ο χρόνος που απαιτείται είναι τεράστιος. Αγχώνομαι λοιπόν και γω αλλά για άλλο λόγο!.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εύγε, Βάσω! Εξαιρετική και αυτή η παρουσίαση! Και, για να συνθέσω τις ανησυχίες της Σοφίας και τις δικές σου, θα συμφωνήσω και με τις δύο, πολύ δε περισσότερο θα προσθέσω τον ελλιπη χρόνο του σχολείου, ώστε να τα παρακολουθήσει κανείς με κάποιο εποικοδομητικό ρυθμό (ΣΗΜ. εγώ στις πρώτες 20 μέρες έχω κάνει μόνο 1 ώρα Ιστορία!), αλλά και το ενδιαφέρον της τάξης, το οποίο φοβάμαι ότι κινείται αντιστρόφως ανάλογα προς τις ψηφιακές "κατακτήσεις" μας! Η δική τους εξοικείωση σε βαθμό ρουτίνας (ή εθισμού) με την εικονική πραγματικότητα και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια καταντά τον Μέγα Κων)νο και το Χριστόγραμμα πολύ... μικρά! Σ' εμάς ό,τι μένει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Kαι θα περίμενε κανείς, Γιάννη, το αντίθετο. Ακριβώς γιατί είναι εθισμένα στην εικόνα, να είναι περισσότερο δεκτικά σ'αυτήν και στο σχολείο. Είναι όμως; Τα δεδομένα λένε άλλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή