Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012

Ξενιτιά

 Οδύσσεια, ραψωδία α, στ. 59-60 ( μεταφρ. Ζ. Σιδέρη)


Μα ο Δυσσέας και καπνό ποθεί να ιδεί απ'αγνάντια
να βγαίνει από την πατρίδα του ψηλά κι ας ξεψυχήσει.

Οδύσσεια, ραψωδία ε, στ. 221-232 ( μεταφρ. Ζ. Σιδέρη)

Τότε έτσι κι ο πολύσοφος απάντησε ο Δυσσέας·
«Συμπάθα, λατρευτή θεά. Καλά κι εγώ το ξέρω
σαν πόσο φαίνεται άσχημη μπροστά σου η Πηνελόπη,
στ’ ανάστημα και στη μορφή, τις δυο όποιος σα συγκρίνει.
Θνητή είναι εκείνη, μα θεά κι αγέραστη είσαι ατή σου.
Μα κι έτσι πάντα λαχταρώ να φτάσω στην πατρίδα
και να τη δουν τα μάτια μου του γυρισμού τη μέρα.
Κι ανίσως πάλε αθάνατος κανένας με τσακίσει
μες στο κρασάτο πέλαγος, κι αυτό θα το βαστάξω,
γιατί είναι μες στα στήθια μου καρτερικιά η καρδιά μου. 
Κι άλλα πολλά που πέρασα, πολλά έχω τραβηγμένα
στις μάχες και στη θάλασσα. Κι αυτό μες στ’ άλλα ας έρθει».





Καράβι ποιος σε κέντησε, ποιος σού `βαψε τα ξάρτιαγια να με πάρεις μακριά και να δακρύσουνε πικρά
και να δακρύσουνε πικρά της μάνας μου τα μάτια

Φεύγω γιατί με πίκρανε
η φτώχεια και ο πόνος
είχε πνιγεί η ελπίδα μου
είχε σβηστεί ο ήλιος μου
κι είχε χαθεί
κι είχε χαθεί ο δρόμος

Με δέρναν όλοι οι καιροί, μου πάγωναν τα μάτια
μου κάναν πέτρα το ψωμί, μου κάναν βούρκο το νερό
μου κάναν βούρκο το νερό και την καρδιά κομμάτια

Φεύγω γιατί με πίκρανε...

Δε μού `χαν μείνει ν’ αγαπώ δυο χέρια ν’ αγκαλιάζω
μόνο τα χείλη με καημό και μια φωνή με πυρετό
και μια φωνή με πυρετό τον πόνο να φωνάζω

Φεύγω γιατί με πίκρανε...


Μάνα, πολλά μαλώνεις με
κι εγώ μισέψω θέλει,
να πάω, μάνα, στην ξενιτιά,
να κάμεις μήνες, μάνα, να με ιδείς
καιρούς, μάνα, να μ’ ανταμώσεις,
να ‘ρθουν, μάνα, μου οι γιορτές
οι μεγαλοβδομάδες και να ‘μαι εγώ στην ξενιτιά.


Ξενιτεμένος κι έρημος στην ξενιτιά γυρίζω,
τις πίκρες και τα βάσανα μπροστά μου αντικρίζω.

Πόσες φορές, βρε μάνα μου, θυμήθηκα εσένα,
απ' τα πολλά τα βάσανα που τράβηξα στα ξένα.

Για να ξεχάσω, μάνα μου, πίνω το κατοστάρι,
το δευτερώνω ύστερα και το τριτώνω πάλι.

Είναι καημός, μανούλα μου, είναι μεγάλος πόνος,
εδώ μέσα στην ξενιτιά να την περνάω μόνος.

Σαν απόκληρος γυρίζω στην κακούργα ξενητειά
Περιπλανώμενος, δυστυχισμένος μακριά απ' της μάνας μου την αγκαλιά.
Κλαίνε τα πουλιά γι' αέρα και τα δένδρα για νερό
κλαίω μανούλα μου και εγώ για σένα πού έχω χρόνια να σε δω.
Πάρε, πάρε την ψυχή μου ησυχία για να βρω
αφού το θέλησε η μαύρη μοίρα μεσ' την ζωή μου να μην χαρώ.


Τώρα που πας στη ξενιτιά
πουλί θα γίνω του νοτιά
γρήγορα να σ' ανταμώσω.
Για να σου φέρω τον σταυρό
που μου παράγγειλες να βρω
δαχτυλίδι να σου δώσω.

Ήσουν κυπαρίσσι στην αυλή μου αγαπημένο
ποιος θα μου χαρίσει το φιλί που περιμένω.
Στ' όμορφο ακρογιάλι καρτερώ να μου 'ρθεις πάλι
σαν μικρό χαρούμενο πουλί. (δις)

Χρυσή μου αγάπη έχε γεια
να 'ναι μαζί σου η Παναγιά
κι όταν 'ρθει το περιστέρι,

Στις φάμπρικες της Γερμανίας
και στου Βελγίου τις στοές
πόσα παιδιά σκληρά δουλεύουν
και κλαίνε οι μάνες μοναχές

Κακούργα μετανάστευση
κακούργα ξενιτιά
μας πήρες απ' τον τόπο μας
τα πιο καλά παιδιά

Στη μακρινή την Αυστραλία
και πέρα στην Αμερική
στον Καναδά στη Βραζιλία
πόσα παιδιά πονούν κι εκεί

Κακούργα μετανάστευση...

Κάνε κουράγιο μετανάστη
κάνε λεβέντη μου υπομονή
του γυρισμού σου το καράβι
πάλι μια μέρα θα φανεί

Κακούργα μετανάστευση
κακούργα ξενιτιά
μας πήρες απ' τον τόπο μας
τα πιο καλά παιδιά


Μιλώ για τα παιδιά μου και ιδρώνω
έχω ένα χρόνο να τα δω και λιώνω.
Μου γράφει η γιαγιά τους πως ρωτάνε
τα τρένα που 'ναι στο σταθμό που πάνε.

Αδύνατος μου γράφει ο Στελάκης
έχει ανάγκη θάλασσας ο Τάκης
αρχίζει το σχολείο η Μαρίνα
θέλει να γίνει κάποτε γιατρίνα.

Μιλώ για τα παιδιά μου και ιδρώνω
έχω ένα χρόνο να τα δω και λιώνω.
Αγόρασα λαχείο στ' όνομά τους
αχ, να κερδίσει να σταθώ σιμά τους



Φεγγάρι, μάγια μου 'κανες
και περπατώ στα ξένα,
είναι το σπίτι ορφανό,
αβάσταχτο το δειλινό
και τα βουνά κλαμένα.

Στείλ', ουρανέ μου, ένα πουλί
να πάει στη μάνα υπομονή.

Στείλ' ουρανέ μου ένα πουλί,
ένα χελιδονάκι,
να πάει να χτίσει τη φωλιά
στου κήπου την κορομηλιά,
δίπλα στο μπαλκονάκι.

Στείλ' ουρανέ μου ένα πουλί
να πάει στη μάνα υπομονή,
να πάει στη μάνα υπομονή
δεμένη στο μαντίλι
προικιά στην αδερφούλα μου
και στη γειτονοπούλα μου
γλυκό φιλί στα χείλη.

Στείλ' ουρανέ μου ένα πουλί
να πάει στη μάνα υπομονή.


Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012

Mάσκες των μάγια

Έκθεση με μάσκες των μάγια από νεφρίτη στην Πινακοθήκη του Παρισιού μέχρι τις 10 Ιουνίου. Τις μάσκες αυτές τις τοποθετούσαν στο νεκρό και πίστευαν ότι έτσι θα κερδίσουν την αιώνια ζωή.


 

Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012

Έκθεση με έργα του David Hockney

Eκατόν πενήντα έργα του σύγχρονου ζωγράφου David Hockney με τοπία,κυρίως του 
Yorkshire, εκτίθενται στη Royal Academy of Arts στο Λονδίνο μέχρι τις 9 Απριλίου.







 Πηγή:Le monde

Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2012

Στο εσωτερικό αγαλμάτων του Βούδα



Στο μουσείο Guimet des arts asiatiques  εισήλθαν ψηφιακά στο εσωτερικό αγαλμάτων του Βούδα. Με την εφαρμογή σύγχρονων τεχνικών δημιούργησαν μια τρισδιάστατη ταινία μεγάλης ακρίβειας. Εκείνο που εκπλήσσει είναι ότι στο κεφάλι των αγαλμάτων υπάρχουν παράξενα κολλιέ μαργαριταριών. "Ήταν γνωστό ότι οι γλύπτες συνήθιζαν να τοποθετούν κατά την κατασκευή των αγαλμάτων θησαυρούς, μόνο που για να τους αφαιρέσει κανείς έπρεπε να καταστρέψει όλο το άγαλμα. Εδώ μπορούμε να τους δούμε" σχολιάζει ο Sylvain Ordureau, μηχανικός ηλεκτρονικών υπολογιστών. Το Φεβρουάριο υπολογίζεται ότι θα είναι σε θέση να ανακοινώσουν με ποιο τρόπο σκαλίστηκαν αυτά τα κοσμήματα.



Πηγή: Le Figaro

Θεοφάνεια στο Μinsk

Στις 400.000 υπολογίζονται οι τολμηροί σ'όλη τη Ρωσία που αψήφησαν τον κρύο και βούτηξαν  σε παγωμένα νερά την ημέρα των Θεοφανείων, αφού όμως ήπιαν  προηγουμένως μια γερή δόση βότκας.

Πηγή: Le Figaro

Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2012

Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2012

Germinal (1993)



Tέλος του 19ου αιώνα. Ο Étienne Lantier άνεργος εργάτης, φτάνει στο ορυχείο "Le Voreux", στη βόρεια Γαλλία και προσλαμβάνεται. Τον στέλνουν να εργαστεί με μια μικρή ομάδα.  Επικεφαλής της ο Toussaint Maheu, που γίνεται ο φίλος του. Η οικογένεια του Maheu έχει δέκα μέλη: εκτός από τον Μaheu, τον πατέρα του, εργάτη στο ορυχείο, τη γυναίκα του,τη Maheude, και τα παιδιά τους από τα οποία τα τρία μεγαλύτερα δουλεύουν και αυτά στο ορυχείο...

Σκηνοθέτης της ταινίας είναι ο Claude Berri. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους Miou-Miou, Renaud, Gerard Depardieu.

H ταινία βασίζεται στο έργο του Εmile Zola Germinal (1885).

Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2012

Ιστορίες κάτω από τη θάλασσα



Με την ευκαιρία των 10 χρόνων από την Σύμβαση για την προστασία της υποθαλάσσιας πολιτιστικής κληρονομιάς (2001), η UNESCΟ διοργάνωσε στις Βρυξέλλες, στις 12 Δεκεμβρίου, διάσκεψη για τους βυθισμένους αρχαιολογικούς χώρους.

Στο βίντεο παρακολουθούμε εικόνες από το ναυάγιο του Τιτανικού (1912), από βυθισμένες πολιτείες που βρίσκονται στη Μεσόγειο και χρονολογούνται στα 12000 χρόνια, εργαλεία που βρέθηκαν στη Βόρεια θάλασσα και έχουν ηλικία περισσότερο από 300.000 χρόνια, από ναυάγιο πλοίου που ανακαλύφθηκε πρόσφατα και ανήκε σε ένα από τους δύο στόλους που ο μογγόλος Κublai Khan έστειλε το 1281 για να κατακτήσουν την Ιαπωνία, αποδεικνύοντας έτσι ότι η ιστορία αυτή δεν είναι μύθος, όπως πίστευαν.