Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012

Το μυστήριο των Πυραμίδων

Η Joconda και τα αντίγραφα

 Οι κάτοχοι μιας Monna Lisa στη Γενεύη υποστηρίζουν ότι  έχουν το πρωτότυπο έργο του Léonard de Vinci. Πρόκειται για μια όχι πολύ γνωστή εκδοχή της Joconda που, σύμφωνα με τον εκπρόσωπο των ιδιοκτητών, ο καλλιτέχνης δημιούργησε δέκα σχεδόν χρόνια πριν από την Joconda του Λούβρου. Η πρωτότοκη αδελφή της Μοnna Lisa είναι ελαφρώς μεγαλύτερη, περισσότερο χαμογελαστή, ζωγραφισμένη σε ύφασμα και όχι σε ξύλο...

Το έργο αυτό έγινε γνωστό το 1914, όταν ο καλλιτέχνης και κριτικός Hugh Blaker, που έζησε στο Isleworth, το αγόρασε. Γι'αυτό είναι γνωστό και ως η Μοnna Lisa του Isleworth.



Στην έκθεση που έγινε στο Λούβρο με τη  συντηρημένη  Aγία Άννα, παρουσιάστηκε  και ένα αντίγραφο της Joconda που φυλάσσεται στο Prado. Πρόκειται, τουλάχιστον μέχρι σήμερα, για το μόνο αντίγραφο της Joconda που  θεωρείται "γνήσιο". Ο δημιουργός της ακολούθησε τον Léonard de Vinci βήμα προς βήμα, ενώ αυτός δούλευε πάνω στο πρωτότυπο έργο. Κάτι τέτοιο δε συμβαίνει με την ωραία του Isleworth.

Πηγή:  Le Figaro

Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012

Σουμέριοι και Βαβυλώνιοι






Από τον κώδικά του Χαμουραμπί. (από το βίντεο)

Αν κάποιος βγάλει το μάτι ενός ανθρώπου, τότε η τιμωρία θα είναι να του βγάλουν και το δικό του μάτι.
Αν κάποιος σπάσει το δόντι ενός άλλου, η τιμωρία θα είναι να του σπάσουν και το δικό του δόντι.

Αυτού του τύπου η δικαιοσύνη αποτελεί πρόοδο σε σχέση με τη δικαιοσύνη, όπως την αντιλαμβάνονταν παλιότερα, όταν δηλαδή η απονομή της δικαιοσύνης στηριζόταν στην αρχή της εκδίκησης.  Τώρα, για πρώτη φορά, υπάρχει αναλογία ανάμεσα στην ποινή και την πράξη.Πρόκειται για τη  λεγόμενη αρχή της ανταπόδοσης των ίσων.

 Για τη μοιχαλίδα. 
Αν κάποια γυναίκα συλληφθεί επ'αυτοφώρω να απατά τον άνδρα της, τότε ο απατημένος σύζυγος έχει το δικαίωμα, αφού δέσει μαζί τη γυναίκα του και τον εραστή της, να τους πετάξει στο ποτάμι.

Αν ο σύζυγος συγχωρέσει τη γυναίκα του, τότε ο βασιλιάς δίνει χάρη και στον εραστή.

Αν ο σύζυγος δεν έχει αποδείξεις για την απιστία της συζύγου του, τότε αυτή πρέπει να ορκιστεί επισήμως ότι δεν διέπραξε τη μοιχεία.

Αν η γυναίκα κατηγορείται αόριστα ( υπάρχουν φήμες) και ο σύζυγος δεν το ξέρει ή δε θέλει να επέμβει, τότε ακολουθείται η διαδικασία της ορδαλίας. Η γυναίκα, αφού πέσει στο νερό με μια πέτρα στο λαιμό, είναι υποχρεωμένη να διασχίσει μια  κάποια απόσταση. Αν βγει ζωντανή, θεωρείται ότι είναι αθώα.

Oι περίοδοι της Βυζαντινής ιστορίας και τα χαρακτηριστικά τους

6

Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2012

"Κλεοπάτρα"(1963)

Κλεοπάτρα Ζ' 

 (Ιανουάριος 69 π.Χ. – 12 Αυγούστου 30 π.Χ.)


Η Κλεοπάτρα φέρουσα το κέρας της  αφθονίας.
Μουσείο Ermitage. Aγία Πετρούπολη
H Kλεοπάτρα Ζ' προσφέρει θυσία στην Ίσιδα.
Μουσείο του Λούβρου.
Ο θάνατος της Κλεοπάτρας . Reginald Arthur (1892)



Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2012

Αίγυπτος, το λίκνο της εξημέρωσης της γάτας




Στην Αίγυπτο η γάτα  θεωρείτο η ενσάρκωση της θεάς Bastet, σύμβολο γονιμότητας και μητρότητας.Τα εκατομμύρια μουμιοποιημένων γατών που βρέθηκαν σε τάφους και ιερά δείχνουν ότι το ζώο είχε εξημερωθεί πολύ νωρίς. Αυτό επιβεβαιώνουν τα αποτελέσματα της πρώτης ανάλυσης DNA τριών μουμιοποιημένων γατών που χρονολογούνται μεταξύ 600π.Χ και 300 π.Χ .(Journal of Archaeological Science, octobre 2012).


Σύμφωνα με την κυρίαρχη άποψη, η εξημέρωση της γάτας θα πρέπει να συνδέεται με τη γεωργία, που γεννήθηκε στη Μέση Ανατολή πριν από  περίπου 10.000 χρόνια. Το ζώο εξημερώθηκε από τους αγρότες για τις ιδιότητές του κατά των τρωκτικών  που κατέκλυζαν τα χωράφια και τους αχυρώνες. Η υπόθεση αυτή ενισχύεται και από την ανακάλυψη στην Κύπρο - ένα νησί όπου δεν υπάρχουν άγριες ​​γάτες - μιας γάτας που χρονολογείται στα 8700 π.Χ. Η γάτα, όπως εξάλλου και η γεωργία, πρέπει να εισήχθη στο νησί από τη γειτονική ήπειρο.


Δυνητικά, η Αίγυπτος θα μπορούσε επίσης να είναι το κέντρο εξημέρωσης της γάτας, όχι τόσο για την ικανότητά της να καταπολεμά τα τρωκτικά όσο για το ρόλο της στη λατρεία της θεάς  Bastet. Κοντά στο ιερό της, οι ιερείς είχαν εγκαταστήσει  κέντρα αναπαραγωγής του ζώου. "Τα ζώα θυσιάζονταν ως προσφορά - τα σκότωναν με ένα χτύπημα πίσω από το κεφάλι ή τα στραγγάλιζαν - προκειμένου να διαβιβάσουν ένα αίτημα», λέει ο Cécile Callou υπεύθυνη του Μουσείου, το οποίο έχει πραγματοποιήσει ανασκαφές στη Σακκάρα.


Πηγή: Le Figaro

Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2012

Αντιδράσεις για το μάθημα του πατριωτισμού στα σχολεία του Hong Kong

Θύελλα αντιδράσεων ξεσήκωσε η απόφαση της κινεζικής κυβέρνησης να κάνει υποχρεωτικά τα μαθήματα της Ηθικής και της Αγωγής του πολίτη στα σχολεία της ημιαυτόνομης περιοχής του Hong Kong. Καθηγητές και μαθητές θεωρούν ότι πρόκειται για προσπάθεια επιβολής της κινέζικης προπαγάνδας.  To παιδαγωγικό υλικό που χρηματοδοτήθηκε από την κυβέρνηση συγκρίνει τη δημοκρατία και τον πολυκομματισμό με το χάος,  αποσιωπά την εξέγερση στην πλατεία Tienanmen και το λιμό την εποχή του μαοϊκού καθεστώτος, κλπ.

 Η κυβέρνηση, από την πλευρά της, εκτιμά ότι είναι  σημαντικό  το εκπαιδευτικό σύστημα να συμβάλει στην ενίσχυση της εθνικής ταυτότητας στη νότια αυτή πόλη της Κίνας, η οποία έχει επτά εκατομμύρια.

Πηγή: Le Monde


Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012

2.500 ερωτήσεις για το μαντείο της Δωδώνης



«Είναι δικό μου το παιδί;», «Τις πταίει για την έντονη βαρυχειμωνιά;», «Να αγοράσω μετοχές σε ένα καράβι;», «Να πάω στις Συρακούσες ή να αναβάλω το ταξίδι μου;». Ερωτήσεις βασανιστικές που ζητούν επίμονα απαντήσεις.

Ερωτήσεις που θα πίστευε κάποιος πως είναι σημερινές, αν δεν τις έβλεπε χαραγμένες με μεγαλογράμματη γραφή πάνω σε μικρά μολύβδινα πλακίδια στις προθήκες του προσφάτως ανακαινισμένου με τις πλέον σύγχρονες μουσειολογικές αρχές Αρχαιολογικού Μουσείου Ιωαννίνων.

Όσο για τις απαντήσεις; Έρχονταν από το αρχαιότερο ελληνικό μαντείο, όπως μαρτυρά ο Ηρόδοτος. Εκείνο της Δωδώνης στην Ήπειρο. Την απόκριση του θεού δεν την έδιναν ανθρώπινα χείλη, αλλά η ιερή βαλανιδιά, η ιερά φηγός, όπως ήταν γνωστή.

«Πολύγλωσσος, προσήγορος και ηχούσα», η βελανιδιά «μιλούσε» με το θρόισμα των φύλλων της, ενώ λόγο «διατύπωνε» και το νερό που ανάβλυζε στη ρίζα της καθώς εκεί, κάτω από τη γη, πίστευαν πως ζούσε ο Δίας, ο οποίος έδινε και τους χρησμούς, όπως τουλάχιστον υποστηρίζει ο Ησίοδος και εξηγεί η Ιουλία Κατσαδήμα στο κεφάλαιο «Τρόποι μαντείας» στον κατάλογο του μουσείου.

Ούτε ένα ούτε δύο αλλά περισσότερα από 2.500 μολύβδινα πλακίδια έχει φέρει στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη από το 1876, οπότε έγινε η πρώτη ανασκαφή στο ιερό της Δωδώνης, μέχρι σήμερα. Τα χρηστήρια, όπως είναι η ονομασία τους, είναι ορθογώνια και στις άκρες τους κάποια έχουν μικρές τρυπούλες, πιθανόν για να μπορούν να κρεμαστούν.

Ο κάθε πιστός έγραφε το ερώτημά του και συχνά προσέθετε και το όνομά του ή ένα σύμβολο για να μπορεί μετά να το αναγνωρίσει, ενώ η απάντηση του θεού αναγραφόταν στην πίσω όψη. Δυστυχώς όμως ελάχιστες απαντήσεις έχουν φτάσει ώς τις μέρες μας καθώς πάνω σε κάθε χρηστήριο είναι γραμμένες περισσότερες από μία ερωτήσεις, διότι τα ίδια πινάκια χρησιμοποιήθηκαν πολλές φορές από τον 6 αι. έως τον 2ο αι π.Χ.

Τα πλακίδια με τις ερωτήσεις διπλώνονταν και πιθανότατα τοποθετούνταν σε κάποιο σκεύος, από όπου οι ιερείς επέλεγαν εν είδει κλήρωσης τις ερωτήσεις που θα καλούνταν να απαντήσει ο θεός.
 Η θεματολογία, ευρύτατη. Αν και αρκετές πόλεις ζητούν από τον Νάιο Δία και τη Διώνη (γυναικεία θεότητα που αντικατέστησε την πανάρχαια λατρεία της Γαίας στην περιοχή και το όνομα της οποίας προκύπτει από το όνομα του Διός) μια απάντηση, η συντριπτική πλειονότητα των επιγραφών αφορά ερωτήσεις ιδιωτικού χαρακτήρα. Οι αγωνίες των ανθρώπων, δε, διαπιστώνεται ότι δεν αλλάζουν με το πέρασμα του χρόνου. Ζητούν προβλέψεις για θέματα οικογενειακά, περιουσιακά, επαγγελματικά και υγείας, ενώ δεν λείπουν και οι περιπτώσεις που ζητούν να επικοινωνήσουν με έναν νεκρομάντη.

Κι αν η απάντηση που ήθελαν οι πιστοί, οι οποίοι ταξίδευαν από κάθε γωνιά του ελληνικού κόσμου για να μάθουν τα μελλούμενα, όπως τουλάχιστον μπορεί να διαπιστώσει κάποιος από τους διαφορετικούς τύπους αλφαβήτου - χαρακτηριστικοί κάθε περιοχής - που είναι χαραγμένοι στα πλακίδια με τις ερωτήσεις (υπάρχουν χαρακτήρες αλφαβήτου που παραπέμπουν από την Κέρκυρα έως την Αττική ή και τη Σικελία), δεν ερχόταν ούτε από τα φύλλα ούτε από την πηγή, υπήρχαν πάντα και τα περιστέρια που φώλιαζαν στα κλαδιά της βαλανιδιάς και είχαν μάλιστα και ανθρώπινη φωνή.
 

Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2012

Tάφος ρωμαϊκής εποχής στην Κόρινθο


Ένας τάφος της Ρωμαϊκής εποχής με εξαιρετικές τοιχογραφίες και τα χρώματά τους ανέπαφα, που βρέθηκε τον περασμένο Ιανουάριο κατά τη διάρκεια εργασιών διάνοιξης στη νέα εθνική οδό Κορίνθου-Πατρών πρόκειται να μεταφερθεί «ολόσωμος» στον αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Κορίνθου προκειμένου να διασωθεί και να γίνει επισκέψιμος για το κοινό.
Κυρίως όμως απαιτείται η συντήρηση για τη διάσωσή του, όπως ανέφερε στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο ο διευθυντής Συντήρησης Αρχαίων και Νεωτέρων Μνημείων κ. Νίκος Μίνως.


Ο τάφος, που χρονολογήθηκε στον 3ο μ. Χ. αιώνα και έχει διαστάσεις 2,40 Χ 2,30 μ. είναι θαλαμοειδής και υπόγειος ενώ η σκεπή του σχημάτιζε καμάρα, η οποία όμως έχει καταρρεύσει - για τον λόγο αυτό έχει τοποθετηθεί ένα πρόχειρο στέγαστρο. Στο εσωτερικό του, υπήρχαν δύο λάρνακες εκ των οποίων η μία περιείχε γυναικεία ταφή, όπως αποδεικνύει το καταπληκτικό πορτρέτο μιας όμορφης νέας γυναίκας, που απεικονίζεται ξαπλωμένη σε κρεβάτι (τη λάρνακα).

Με ανοιχτόχρωμα μάτια, καστανοκόκκινα μαλλιά χτενισμένα ψηλά και σαρκώδη χείλη φέρει χρυσά (ζωγραφισμένα) σκουλαρίκια ενώ το σώμα της είναι καλυμμένο με κόκκινο κλινοσκέπασμα διακοσμημένο με κίτρινες, κυανές και λευκές ταινίες. Η τεχνοτροπία του έργου μάλιστα είναι ιδιαίτερη καθώς εντοπίζεται ανάμεσα στις αρχαίες τεχνικές και τα πορτρέτα Φαγιούμ. Η διακόσμηση όμως του τάφου δεν σταματά εκεί, αφού διάφορα μοτίβα στολίζουν το κάτω μέρος της λάρνακας, τους τοίχους περιτρέχουν γιρλάντες με ταινίες και φιόγκους ενώ ένα παγόνι κυριαρχεί στην μία πλευρά. Μέσα στον τάφο εξάλλου βρέθηκαν οστά, προφανώς από ανακομιδή.


Κατόπιν αυτών και προκειμένου να διασωθεί ο διάκοσμος απαιτήθηκε ειδική μελέτη για την τεκμηρίωση, τη διατήρηση των τοιχογραφιών και τη συντήρηση. Τη μελέτη συνέταξε η κυρία Μελίνα Φωτοπούλου από τη Διεύθυνση Συντήρησης Αρχαίων και Νεωτέρων Μνημείων και έλαβε τη θετική γνωμοδότηση του ΚΑΣ. Όσο για την απόσπαση του τάφου και τη μεταφορά του εκπονείται άλλη μελέτη σε συνεργασία με τον μηχανικό κ. Δημήτρη Κορρέ, ειδικό σε παρόμοια έργα.



Να σημειωθεί ότι η λάρνακα δεν έχει ανοιχτεί, όπως ανέφερε όμως ο κ. Μίνως σε μία πρώτη έρευνα, που έγινε με χρήση κάμερας υπερύθρων, η οποία εισχώρησε από μια ρωγμή εντοπίστηκαν θραύσματα αγγείου και χώμα. Η δεύτερη λάρνακα πάντως, που έχει χτιστεί κατά μήκος του ανατολικού τοίχου δεν είναι τόσο καλοδιατηρημένη. Φέρει ωστόσο διάκοσμο από πράσινη γιρλάντα και μοβ λουλούδι.

Πηγή: CultureGreece.gr