Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010

Μαθητές και Blog.

Τουλάχιστον 30% των μαθητών της τελευταίας τάξης του δημοτικού στη Γαλλία και 60% της β΄γυμνασίου (της ελληνικής α' γυμνασίου) έχουν δικό τους blog.

http://www.liberation.fr/societe/0101621551-sus-aux-blogs-baladeurs-dans-les-lycees

Όταν πεθαίνει μια γλώσσα...

"Μια τεράστια γνώση για τη φύση και τη βιοποικιλότητα χάνεται"
( Αnvita Abbi)
http://www.lemonde.fr/planete/article/2010/02/27/la-diversite-linguistique-de-l-inde-recule_1312170_3244.html

Νεοελληνική γλώσσα Γ΄ Γυμνασίου, Ενότητα 2: Γλώσσα-Γλώσσες και Πολιτισμοί του κόσμου

Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010

Θύελλα διαμαρτυριών στη Γαλλία από την κατάργηση μαθήματος ιστορίας στο Λύκειο.

Η κατάργηση στη Γαλλία από την επόμενη σχολική χρονιά του μαθήματος της ιστορίας με τίτλο "Η Μεσόγειος το 12ο αιώνα:σταυροδρόμι τριών πολιτισμών" και η αντικατάστασή του από τη μελέτη του θέματος "Ο αγροτικός πολιτισμός στην χριστιανική μεσαιωνική Δύση, από τον 9ο έως το 13ο αιώνα" προκάλεσε θύελλα διαμαρτυριών. Παρά τις διαβεβαιώσεις ότι το μάθημα θα περιλαμβάνει και τη διδασκαλία της άλωσης της Κων/λης από τους Οθωμανούς καθώς και άλλα θέματα που αντιμετωπίζονται ώς "άνοιγμα" της θεματικής της ιστορίας, οι καθηγητές της Ιστορίας αντιδρούν θεωρώντας ότι έτσι δεν καλύπτονται οι "σχέσεις ανάμεσα στη χριστιανική Δύση, το Βυζάντιο και τον μουσουλμανικό κόσμο".


http://www.lemonde.fr/societe/article/2010/02/20/l-enseignement-de-l-islam-au-lycee-alimente-une-nouvelle-polemique_1309018_3224.html

Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

Eπιβεβαίωση του κοινωνικού προσδιορισμού της σχολικής επιτυχίας από πρόσφατη μελέτη.

http://www.timesonline.co.uk/tol/life_and_style/education/article7026852.ece

Ο λόγος για την εθνική ταυτότητα.



Philippe Tastet

Ένας μαρξιστής για τη διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών στα σχολεία.



Δεν μαθαίνουμε τα λατινικά και τα ελληνικά για να μιλήσουμε, για να κάνουμε τους σερβιτόρους, τους διερμηνείς, τους εμπορικούς επιστολογράφους. Τα μαθαίνουμε για να γνωρίσουμε απευθείας τον πολιτισμό των δύο λαών, αναγκαία προυπόθεση του σύγχρονου πολιτισμού, δηλαδή για να είμαστε οι εαυτοί μας. Τη λατινική και την ελληνική γλώσσα τις μαθαίνουμε σύμφωνα με τη γραμματική, μηχανικά΄ υπάρχει όμως μεγάλη αδικία και είναι ανάρμοστη η κατηγορία για μηχανική και στεγνή διδασκαλία. Ἐχουμε να κάνουμε με παιδιά, τα οποία είναι ανάγκη να αποκτήσουν μερικές συνήθειες επιμέλειας, ακρίβειας, σωφροσύνης, ψυχικής συγκέντρωσης σε ορισμένα υποκείμενα που δεν μπορούν να αποκτηθούν χωρίς τη μηχανική επανάληψη πράξεων πειθαρχίας και μεθόδου. Ἐνας σαραντάχρονος μελετητής θα ήταν ικανός να καθίσει στο γραφείο του δεκαέξι ώρες συνέχεια αν στα παιδικά του χρόνια δεν είχε αποκτήσει, χάρη στον μηχανικό καταναγκασμό, τις κατάλληλες ψυχοσωματικές συνήθειες; Αν θέλουμε να δημιουργήσουμε μεγάλους επιστήμονες, χρειάζεται να αρχίσουμε από εκείνο το σημείο και να πιέσουμε ολόκληρο τον σχολικό χώρο για να αναδυθούν οι χιλιάδες ή εκατοντάδες ή και δεκάδες μόνο σπουδαίων επιστημόνων που κάθε πολιτισμός έχει ανάγκη.

Α. Gramsci, Quaderni del carcere στο Λ. Κάνφορα, Εμείς και οι Αρχαίοι, εκδ. Μεταίχμιο, Αθήνα, 2002, σελ.129-130

Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010

Η έκθεση της Επιτροπής Fourgous για την προώθηση των νέων τεχνολογιών στην εκπαίδευση (Γαλλία)

http://www.lemonde.fr/societe/article/2010/02/15/les-douze-priorites-de-la-cyber-education_1305809_3224.html

Μεταξύ των προτεινόμενων μέτρων περιλαμβάνονται:
-Εξοικείωση των μαθητών με το χειρισμό του υπολογιστή από το δημοτικό.
-Έκδοση όλων των σχολικών εγχειριδίων από το 2011 και στις δύο μορφές, έντυπη και ψηφιακή.
-Σύνδεση με το internet και εξοπλισμός με διαδραστικούς πίνακες όλων των σχολείων
-50% των πιστώσεων για εξοπλισμό και 50% για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών στις νέες τεχνολογίες.

Για τον J-M. Fourgous η προώθηση των νέων τεχνολογιών στο σχολείο είναι μονόδρομος:"Οι χώρες που πέτυχαν τα καλύτερα αποτελέσματα στη διεθνή κατάταξη, όπως η Φινλανδία και η Ν. Κορέα, επένδυσαν περισσότερο στις νέες τεχνολογίες της πληροφορίας και της επικοινωνίας".

H ζώνη του ευρώ προειδοποιεί την Ελλάδα και τις αγορές

http://www.lesoir.be/actualite/monde/2010-02-16/la-zone-euro-met-en-garde-la-grece-et-les-marches-753884.shtml

Τι συμβαίνει στην Ελλάδα;

http://www.lemonde.fr/economie/article/2010/02/13/qu-arrive-t-il-a-la-grece_1305158_3234.html

Aντον Τσέχωφ, Μια ανιαρή ιστορία



Ξέρω περί τίνος θα κάνω διάλεξη, αλλά δεν ξέρω πώς θα την κάνω, από πού ν' αρχίσω και πού να τελειώσω. Δεν έχω στο μυαλό μου καμία έτοιμη φράση, μου φθάνει όμως να ρίξω μια ματιά στο ακροατήριο- η αίθουσα είναι φτιαγμένη αμφιθεατρικά- και προσφέροντας το στερεότυπο " στο προηγούμενο μάθημα μείναμε στο..." οι φράσεις με τις μακρόσυρτες αράδες πετούν μέσα απ' την ψυχή μου και ύστερα- ποιος με πιάνει! Μιλάω γρήγορα, με πάθος, χωρίς σταματημό και θαρρώ πως δεν υπάρχει καμιά δύναμη που θα μπορούσε να διακόψει τη ροή του λόγου μου. Για να λες καλά, δηλαδή όχι βαρετά και προς όφελος του ακροατηρίου, πρέπει εκτός απ' το ταλέντο να έχεις και επιδεξιότητα και εμπειρία, πρέπει να έχεις την πιο καθαρή αντίληψη τόσο των δυνατοτήτων σου, όσο και αυτών που λες αλλά και αυτού που συνιστά το θέμα της διάλεξής σου. Επιπλέον, πρέπει να είσαι τετραπέρατος και οξυδερκής, να μη χάνεις ούτε δευτερόλεπτο το οπτικό σου πεδίο από τα μάτια σου.

....Μπροστά μου έχω εκατόν πενήντα διαφορετικά άτομα και τριακόσια μάτια να με κοιτάζουν κατά πρόσωπο. Ο δικός μου σκοπός είναι να νικήσω την πολυκέφαλη Ύδρα. Αν στο κάθε λεπτό της διδασκαλίας μου έχω σαφή αντίληψη του αν και κατά πόσο με προσέχει και με καταλαβαίνει, τότε την έχω στο χέρι. Ο έτερος αντίπαλός μου βρίσκεται σε μένα τον ίδιο. Είναι η ατέλειωτη ποικιλία από μορφές, φαινόμενα και κανόνες, που επηρεάζουν πολλές σκέψεις, δικές μου ή ξένες. Κάθε λεπτό που περνάει πρέπει να έχω την ικανότητα ν' αρπάξω από αυτό το τεράστιο υλικό ό,τι είναι πιο σημαντικό και αναγκαίο και τόσο γρήγορα, καθώς ρέει ο λόγος μου, ώστε να εκφράζω τη σκέψη μου σε τέτοια μορφή, που να είναι προσιτή στην αντίληψη της Ύδρας και να προκαλεί την προσοχή της, συνάμε δε, πρέπει να φροντίζω επιμελώς ώστε οι σκέψεις να μεταδίδονται όχι σαν ένα σύμφυρμα, αλλά με μια καθορισμένη τάξη, απαραίτητη για τη σωστή σύνθεση της εικόνας την οποία θέλω ν' αναπαραστήσω. Πέρα από αυτά, προσπαθώ έτσι ώστε ο λόγος μου να είναι λογοτεχνικού επιπέδου, οι ορισμοί μου σύντομοι και ακριβείς, η διατύπωση όσο γίνεται απλή και ωραία. Κάθε λεπτό πρέπει να συγκρατώ τον εαυτό μου, να μη ξεχνώ ότι έχω στη διάθεσή μου μόνο μια ώρα και σαράντα λεπτά. Με δυο λόγια έχω πολλή δουλειά. Την ίδια ώρα πρέπει να είμαι και επιστήμων και παιδαγωγός και ρήτορας. Θα ήταν άσχημο για σας, αν ο ρήτορας νικήσει τον παιδαγωγό και τον επιστήμονα ή το αντίθετο.

Διδάσκεις ένα τέταρτο, μισή ώρα και ξάφνου παρατηρείς ότι οι φοιτητές αρχίζουν να ρίχνουν ματιες στο ταβάνι ή στον Πιοτρ Ιγνάτιεβιτς, ο ένας βγάζει από τη τσέπη του το μαντήλι, ο άλλος κάθεται στη θέση του πιο βολικά, ένας τρίτος χαμογελάει με μια σκέψη που κάνει... Αυτό σημαίνει ότι η προσοχή στο μάθημα είναι σε κάμψη. Ανάγκη να λάβω τα μέτρα μου. Με τη πρώτη κατάλληλη ευκαιρία λέω κάποιο καλαμπούρι. Εκατό πενήντα πρόσωπα χαμογελούν , τα μάτια λάμπουν χαρούμενα και ακούγεται για λίγο το βουητό της θάλασσας... Γελάω και γω. Η προσοχή αναζωογονήθηκε και μπορώ να συνεχίσω.

Κανένα άθλημα, καμία διασκέδαση, κανένα παιχνίδι δεν μου έχει δώσει τόση απόλαυση, όσο οι διαλέξεις μου στο μάθημα. Μόνο σ' αυτές μπορούσα να δοθώ ολόκληρος με πάθος και τότε καταλάβαινα ότι η έμπνευση δεν είναι επινόηση των ποιητών, υπάρχει στην πραγματικότητα. Και νομίζω ότι ακόμα και ο Ηρακλής μετά τον πιο εντυπωσιακό άθλο του δεν θα αισθανόταν τόσο γλυκιά εξάντληση, όπως εγώ μετά τη διάλεξη.

Αντον Τσέχωφ, Μια ανιαρή ιστορία, εκδ. Ερατώ, Αθήνα, 2009, σελ.35-38

Β' Ελληνικός αποικισμός. Φύλλο εργασίας

Η ασπίδα του Αχιλλέα

http://users.sch.gr/makritid/_7.html

Όταν η τέχνη ενοχλεί

Eφημερίδα Le Monde

Jacqueline de Romilly, 'Eκτωρ



Όλα τα έπη των άλλων πολιτισμών είναι ποιήματα πολεμικά που περιγράφουν ηρωικές μάχες και φονικά κατορθώματα. Η Ιλιάδα, από αυτή την άποψη, είναι μέσα σε αυτόν τον κανόνα. Διακρίνεται όμως συγκεκριμένα από το στοιχείο του οίκτου και της ανθρωπιάς που συνυπάρχει πάντα με τα άλλα (...).

Η άποψη αυτή είναι πιο εμφανής στην περίπτωση του Έκτορα παρά σε οποιαδήποτε άλλη. Γιατί ο Έκτωρ έχει μια οικογένεια που τον αγαπά και αγωνιά γι' αυτόν.Οι δικοί του προσπαθούν μάλιστα, μέσα στην αγωνία τους, να τον συγκρατήσουν(...).

Στην περίπτωση του΄Εκτορα, επομένως, οι κίνδυνοι του πολέμου και τα πένθη που ακολουθούν προβάλλονται με ένταση.

Εκείνος παρ' όλες τις παρακλήσεις, φεύγει. Θα πολεμήσει με λύσσα, και μάλιστα απερίσκεπτα, η ιδέα όμως του θανάτου τον συνοδεύει από την αρχή. 'Οπως και η δική μας συμπόνια.
Η Ιλιάδα είναι ένα ποίημα για τον πόλεμο, αλλά όχι ένα ποίημα φιλοπόλεμο. Ο 'Εκτωρ είναι ένας πολεμικός ήρωας, αλλά ακόμη και στη μάχη παραμένει οικείος και μας συγκινεί. Είναι πάνω απ΄' όλα ανθρώπινος.


Jacqueline de Romilly, 'Eκτωρ, εκδ. "Το άστυ", Αθήνα,1998, σελ.84-85