Tα θέματα της Γεωγραφίας και της Ιστορίας για το Βaccalauréat L/ES 2010 ( Λογοτεχνία / Οικονομικές και Κοινωνικές Επιστήμες)

Θέματα Βac

Το θέμα της Φιλοσοφίας για το Βαccalauréat ES 2010 ( Oικονομικές και Κοινωνικές επιστήμες)

Le sujet : Le rôle de l’historien est-il de juger ?

Le corrigé :

Les notions au programme : L’histoire

La problématique : la question porte sur le rôle de l’historien et demande si celui-ci consiste à juger. Oui, mais juger quoi ? Les documents historiques ? Les événements ? L’actualité ? Le sujet ne le dit pas, et il convient donc de préciser ce que l’historien pourrait être habilité à juger.

Ici, « juger » doit être compris d’abord au sens d’apprécier, estimer, évaluer. La question est alors : L’historien est-il autorisé à formuler des jugements de valeur sur ce qu’il étudie ou sur le monde qui l’entoure ? Or, la mission de l’historien est justement de veiller à l’objectivité de son récit.

Mais juger signifie aussi savoir distinguer le vrai du faux. L’historien, dans son travail, doit constamment juger ce qui est pertinent et ce qui ne l’est pas, faire preuve de discernement.

Enfin, juger a également le sens de prononcer une sentence, prendre une décision, trancher définitivement. L’historien peut-il décider du sens de l’histoire une fois pour toutes ? L’histoire n’est-il pas un travail qui consiste à remettre en cause continuellement les certitudes acquises dans le passé ?

Les difficultés / pièges à éviter : Ce sujet nous invitait à réfléchir au rôle de l’historien. Il fallait donc éviter de transformer le sujet : l’historien est-il objectif ?

Attention à ne pas comprendre uniquement « jugement » comme un jugement de valeur. Un jugement est aussi un jugement de fait, un constat. Il fallait éviter de se contenter de dénoncer le manque de neutralité de l’historien et s’intéresser à la façon dont l’historien fait l’histoire. Il fallait bien voir qu’une certaine part de subjectivité était constitutive de l’activité de l’historien.

Les références pertinentes : Dilthey, Ricoeur.

Le plan proposé :

I.  L’historien doit faire preuve de jugement lorsqu’il fait l’histoire
II. Mais l’historien est-il toujours juste dans ses jugements ?
III. L’historien doit faire preuve de jugement pour éviter de juger

Αντικείμενο μελέτης ή ψυχαγωγίας, τα βιντεοπαιχνίδια μπαίνουν στο μουσείο

H αρχαιότερη μηχανή βιντεοπαιχνιδιών δεν είναι ακόμη 40 χρονών, θεωρείται όμως πια τέχνη. To 1975 o αμερικανός Nolan Bushell, που τρία χρόνια νωρίτερα  είχε ιδρύσει στις ΗΠΑ την εταιρεία Atari, βγάζει στην αγορά το Pong, το πρώτο στην ιστορία δημοφιλές βιντεοπαιχνίδι.

Στο Musée des arts et métiers παρουσιάζεται η εξέλιξη των βιντεοπαιχνιδιών, σε μια έκθεση που θα είναι ανοικτή στο κοινό μέχρι τις 7 Νοεμβρίου.

Πηγή: Le monde

Oι Μεροβίγγειοι στο Μουσείο του Cinquantenaire (Βρυξέλλες)

Μεροβίγγειοι

• Δυναστεία Φράγκων βασιλέων

• Βασίλευσαν σ΄ένα πολύ μεγάλο μέρος της σημερινής Γαλλίας και του Βελγίου καθώς και σ'ένα μέρος της Γερμανίας και της Ελβετίας, από τον 5ο έως τον 7ο αιώνα.

Ετυμολογία: Από το βασιλιά Mérovée, πρόγονο του Clovis. Ονομάστηκαν και " βασιλείς με τα μακριά μαλλιά".

Η βάπτιση του Clovis του Le Maitre de St Gilles ( περίπου

1500)

To παλάτι των Παπών στην Αvignon

 Το παλάτι των Παπών αποτέλεσε σύμβολο της ακτινοβολίας της εκκλησίας στη χριστιανική Δύση το 14ο αιώνα.
Άρχισε να χτίζεται το 1335 και τελείωσε σε λιγότερο από 20 χρόνια. Ήταν έργο δύο κυρίως Παπών: του Benoit XII  και του διαδόχου του Clément VI. Αποτελεί το σημαντικότερο παλάτι γοτθικού ρυθμού στον κόσμο (15.000τμ.) και περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τα ιδιαίτερα διαμερίσματα του Πάπα και νωπογραφίες του ιταλού καλλιτέχνη Matteo Giovanetti.

Στο βίντεο βλέπουμε:

• την αίθουσα υποδοχής, όπου ο Πάπας δεχόταν τους προσκεκλημένους του
• τη στέγη απ' όπου και η υπέροχη θέα της Avignon 
• τον πύργο του Πάπα
• το παρεκκλήσι St-Michel ( ιδιωτικό παρεκκλήσι του Πάπα)
• το στούντιο του Clément VI. Στους τοίχους σκηνές κυνηγιού.
• τη βιβλιοθήκη του Πάπα
• το δωμάτιο του Πάπα με νωπογραφίες
• το δωμάτιο όπου φυλάσσονταν τα ρούχα του
• το μπάνιο του Πάπα

Πατήστε εδώ για μια Eικονική περιήγηση του παλατιού.

Bοτανικός κήπος στα περίχωρα του Φοίνικα (Αριζόνα)

.

O λόγος του στρατηγού De Gaulle

Πρόκειται για το λόγο που απηύθυνε ο στρατηγός De Gaulle στους γάλλους συμπατριώτες του από το ραδιοφωνικό σταθμό ΒBC ( Λονδίνο) στις 22/6/1940  και με τον οποίο τους καλούσε να αντισταθούν. Παρουσίαση του λόγου με κινητική τυπογραφία ( typographie cinétique) από τον Richard Simon. To πρόγραμμα που χρησιμοποίησε είναι το After effects.

Ημέρα της Μουσικής σήμερα

Charlie Parker, Summertime (Jazz Instrumental)

20 Iούνη. Παγκόσμια μέρα για τους πρόσφυγες

O Θάνατος του José Saramago

Ο πορτογάλος συγγραφέας José Saramago που τιμήθηκε με το Nobel  λογοτεχνίας τo 1998 πέθανε σε ηλικία 87 ετών στο ισπανικό νησί Lanzarote (Kανάρια νησιά),όπου ζούσε από το 1993 με τη σύζυγο του, τη δημοσιογράφο Pilar del Rio.

Μέλος του πορτογαλικού κομμουνιστικού κόμματος από 1969, ήταν αντίθετος με τη δημιουργία της ενωμένης Ευρώπης.Συμμετείχε σε παγκόσμια κοινωνικά φόρα και ήταν ένας από αυτούς που υπέγραψαν το Μανιφέστο του Porto Alegre. Ήταν υποψήφιος στις ευρωπαϊκές εκλογές του 2009.

Πηγή: Libération
            Le monde


Aπόσπασμα από συνέντευξη που παραχώρησε  ο José Saramago στη Le monde des livres στις 23-11-2006

José Saramago : "Nous ne vivons pas en démocratie"

..............................................................................

Dans L'Histoire du siège de Lisbonne, l'un de vos personnages dit : "Bénis soient ceux qui disent non, car le royaume de la terre devrait leur appartenir. (...) Le royaume de la terre appartient à ceux qui ont le talent de mettre le "non" au service du "oui"." C'est ce que vous illustrez ici ? 

"Non" est pour moi le mot le plus important. D'ailleurs, chaque révolution est un "non". Mais, le problème de la nature humaine c'est que petit à petit ce "non" devient un "oui". Il arrive toujours un moment où l'esprit de la révolution, la pureté qu'elle porte, est dénaturé et où après vingt ou trente ans, la réalité devient tout autre. Et, malgré tout, on continue à parler d'une révolution qui n'existe plus. C'est comme la liberté : que de crimes ont été commis en son nom...

Vous dénoncez dans La Lucidité, l'instrumentalisation par certains Etats du terrorisme et de la peur...

Cette instrumentalisation existe depuis toujours. Le 11-Septembre l'a simplement rendue plus visible. Dans une légitime défense contre le terrorisme islamique et les méthodes qu'on utilise, il y a aussi du terrorisme d'Etat. Les Etats-Unis le savent, tout comme nous. Le problème, c'est que cela paraît normal. Il n'y a pas de surprise : chaque fois qu'un gouvernement utilise des mesures d'exception au nom du terrorisme, il répond avec une autre forme de terrorisme.

Πηγή: Le monde