Με αφορμή την επίσκεψη αυτή η Φοίβη έγραψε:
"Χωρίς τίτλο"
Κόκκινη γη καταμεσής στο άπειρο
Μια θάλασσα από σκέψεις και ιδέες
Μα τέλος ένα, μόνος ο στόχος μιας ζωής
Δυσπρόσιτος και δύσκολος ο δρόμος.
Σκάλες, της γνώσης μονοπάτια, είναι πολλά
Μα εσύ μη τους γυρίσεις το κεφάλι
Πίστη σε σένα πως οι ευκαιρίες έρχονται
Και ποτέ μόνος μη κινείς.
Ασπίδα σου και κράνος η αρετή
Προστάτες σε αντίθετους ανέμους
Σε δρόμους όπου κύριος ο δόλος
Μάσκες να κρύβουν την ασχήμια της ψυχής.
Άνθρωποι να κρέμονται από μια κλωστή μονάχα
Τα λάθη τους, ψαλίδια αιχμηρά, τη σκίζουν
Το χάος να τους λιώνει αδημονεί
Στην κορυφή μόνο οι ικανοί θα φτάσουν.
Εκεί η ανάσταση του κόσμου περιμένει
Φως, στα τυφλά, μικρά σου μάτια
Ζωής αλήθειες πορφυρές, με αίμα ποτισμένες
Και συ στην αιωνιότητα ένα στίγμα.
Ιωάννινα, 27-11-2014
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου