Στόχος της έκθεσης είναι να αποτυπώσει την επιστροφή του μεγάλου ζωγράφου. Για αιώνες ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος (1541-1621) είχε εξαφανιστεί από την ισπανική και ευρωπαϊκή μνήμη. Ακόμη και στο Prado σχεδόν τον αγνοούσαν. Το 1828 όταν αποφασίστηκε να διακοσμηθεί η πρόσοψη του κτιρίου με μενταγιόν, κανείς δεν σκέφτηκε να τον συμπεριλάβει. Στις αρχές του 19ου αιώνα η Ακαδημία φρόντιζε να τον κρατήσει στην αφάνεια, θεωρώντας τον πολύ πρωτοποριακό. Παρά την εκ νέου "ανακάλυψή" του τον 20ο αι. από τη "Γενιά του 98" ( Pio Baroja, Azorin Miguel de Unamuno) και από τους Ρομαντικούς, για την αποκατάστασή του χρειάστηκαν αρκετοί αγώνες.
Για τους παροδοσιακούς, ο μανιερισμός του δεν ήταν συμβατός με τους εκκλησιαστικούς κανόνες της εποχής. Θεωρείτο βλασφημία. Για τους φιλελεύθερους, ενσάρκωνε τις εκκεντρικότητες της Αντιμεταρρύθμισης, της οποίας υπήρξε ένας από τους πιο μεγάλους καλλιτέχνες.
http://www.liberation.fr/culture/0101629394-la-passion-selon-el-greco
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου